Nakakalungkot isipin na ang iba sa amin ay lumisan, lumipat kasi sila ng paaralang papasukan. Okey lang kaibigan, alam ko namang mas mapapabuti ka sa desisyon mong yan. Mamimiss ka lang namin ng sobra, kaya kami ay nalulungkot na.
Si Sharmaine sa amin ang tahimik, palagi syang walang imik. Paborito ko syang asarin dahil kahit kelan hindi sya napikon sa akin. Pero alam nyo proud ako sa isang ito, dahil sa aking katutukso natuto sya pumorma ng todo. Kailangan lang pala ng konti pang dilig upang ang bubot na bulaklak ay tuluyang bumukad. Maraming issue ang kanyang kinasangkutan, ngunit hindi ako nag-alala dahil kakampi nya ang karamihan. Hindi nagtagal ay pinabayaan ko na sya, dahil ang dating walang imik at tahimik ay natuto na lumaban at narinig din ang kanyang tinig.
Yung isa naman ay si Jicel, kapag kasama mo sya lagi ka mapapa "d' hell". Bigla bigla kasi sya papasok sa usapan, na hindi naman pala nya alam. Nakakaaliw sya, kami ay lagi natatawa kanya. Sa aming lahat sya ang bihira makasama, napakastricto kasi ng kanyang tito at tita. Inoorasan sya palagi at bawal sa amin ay sumali, kaya naman wala syang alam na tsismaks parate.Marami kaming masasayang sandali dahil kayo ay aming kasama, ngayon ay paano na dahil kulang na ang barkada. Sana hindi nyo kami makalimutan at minsan naman ay makapagkamustahan, madadaan naman natin ito sa maboteng usapan.
Tandaan nyo nadito lang kami, mga barkada nyo at kaklase na handang dumamay sa inyo kapag kayo ay naapi.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento