May nadagdag na naman sa aming angkan, at Faith ang ibinigay sa kanyang palayaw. Siya ay kapatid ng bida sa dati kong istorya, naaalala nyo pa ba ang titolo nito ay Äng una kong pamangkin" di ba. Para silang pinagbiyak na plato, dahil magkamukang magkamuka ang dalawang ito. Ngayon ay apat na silang "Sofia", wala na yatang maisip na ibang pangalan ang aking Mama.
Ipinanganak sya noong ika-20 araw ng Disyembre, at saktong alas 4:55 ng umaga. Grabe ang saya ng lahat ng lumabas na ang inaabangan naming bagong membro ng pamilya. Pinagbigyan talaga ang kanilang hiling, na sana manganak na si Wea na nadito pa sa Pinas at buo ang kaniyang pamilya. Nakita tuloy ni Pj ang kanyang bunso at aliw na aliw naman si Iyah sa kapatid nyang mas maganda sa kanya....hahahaha joke.
Ngunit hindi nagtagal ang saya ng pamilya, dahil napalitan agad iyon ng lungkot, takot at kaba. Kailangan na kasing umuwi ng Singapore ang mag-ama, at maiiwan si Wea at ang bagong silang nya. Bago pa lumisan si Kuya at si Iyah, napagpasyahan nilang magpabinyag at sa Angono ito naganap. Napakasaya ng araw na iyon, ako naman ay pagod sa sobrang kaluluto ko maghapon.
At dumating na ang itinakda, ang mag-ama ay kailangan ng lumisan. Napaiyak na lang si Iyah dahil mamimiss nya ang kanyang kapatid at Inang maiiwan. Internet at telepono ang kanilang naging komunikasyon iyon ang naisip nilang pinakamagandang solusyon. Ngunit hindi kinaya ni kuya ang pananabik, pagkaraan ng tatlong buwan silang mag-ama ay nagbalik.
Sinusundo na nila ang mag-ina, malulungkot ng sobra nito si Mama. Napalapit na kasi ito sa kanya ng sobra, ang bagong membro ng aming pamilya. Kahit ako ay nalungkot, wala na kasi akong kinukurot. Wala na ang batang mataba, na ang braso ay kasing laki ng hita. Wala ng matatakot sa akin, dahil wala na ang bago kong pamangkin.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento