Sa lahat ng bagay sa lahat ng tao, hindi maiwasan ang mangako tayo. Gusto man natin tuparin o hindi sinasadyang biguin, masakit pa rin sa taong pinagsabihan dahil sa pag-asang ito ay seryoso at magkakatotoo. Sa mga taong may isang salita, kung umasa ang mga ito ay akala mong sa bato itinaga. Pero siguro nga may mga pangakong nasisira ng panahon, lalo na kapag may dumarating na mga pagkakataon.
Sabi kasi nila minsan lang ito kung dumating, kaya't huwag na huwag mong palalampasin. Ngunit paano kung ang pagkakataon na iyon, ang sisira pala sa binitiwan mong salita noon. Paano kung may masasaktan ka? paano kung may maiiwan? kaya ba ng iyong kunsensya at ikaw ba ay siguradong liligaya? Iba't-iba karaniwan ang desisyon ng mga tao, depende ito sa kinalalagyang estado.
Maraming tao ang nasisilaw sa pera, handang iwan ang meron sya. Isang bagay na hindi kayang bilin, at lalo namang napakahirap hanapin. Pero hindi nila iyon naiisip, sa pag-aakalang makakahanap ng kapalit. Marami ang pamilya at relasyon ang nasira, dahil sa pangakong hindi nagawa. Baka sa huli ikaw ay magsisi, dahil sa pagsunggab mo sa pagkakataon na walang pasabi. Baka kesa ikaw ay lumigaya, malaman mo sa huli na ang pinakawalan mo pala ay ang nagbubukod tanging nagbigay sa iyo ng ligaya.
Kaya upang hindi magkamali at makasakit ng kapwa, huwag mangako kung hindi mo kayang magawa. Mag-isip muna at pag-usapan, hingin ang opinion ng inyong asawa o katipan. Ito ang iiwan ko at dito ako sigurado, dalawa kayo dapat na nangangarap. Dahil pinag-isa ang puso nyo at naging isa rin ang inyong pangarap.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento